Kiedy wytykanie palcami nie rozwiązuje problemu: trzy lekcje, które Ameryka powinna wyciągnąć ze swoich deficytów (i nadwyżek)

‍

Nierównowaga handlowa Stanów Zjednoczonych wynika głównie ze strukturalnych czynników makroekonomicznych, a nie z konkretnych relacji handlowych. Przy deficycie handlowym, który osiągnął 140,5 mld USD w marcu 2025 r., kluczowe przyczyny obejmują status dolara jako światowej waluty rezerwowej, utrzymującą się lukę między oszczędnościami a inwestycjami w USA, federalny deficyt podatkowy i wzorce konsumpcji w USA.

‍

Chociaż Chiny odpowiadają za znaczną część deficytu, analiza sektorowa ujawnia bardziej złożony obraz: Stany Zjednoczone utrzymują nadwyżki w usługach cyfrowych, podczas gdy deficyty koncentrują się na tradycyjnych produktach produkcyjnych. Niedawna polityka taryfowa Trumpa wywołała globalne napięcia handlowe, ale większość ekonomistów uważa, że nie rozwiąże ona podstawowych nierównowag strukturalnych.

‍

Strukturalne przyczyny deficytu handlowego USA

Dolar jako waluta rezerwowa i wysoka konsumpcja

Deficyt handlowy USA jest zakorzeniony w fundamentalnych czynnikach gospodarczych, które wykraczają poza stosunki dwustronne. Dolar amerykański stanowi 58% światowych rezerw walutowych (2024 r.), tworząc stały popyt zagraniczny, który utrzymuje silną walutę i sprawia, że amerykański eksport jest droższy. Ten"wygórowany przywilej" pozwala USA na łatwe finansowanie deficytu poprzez napływ kapitału, ale także tworzy strukturalne nastawienie na deficyty handlowe.

‍

Co więcej, amerykańska gospodarka charakteryzuje się niższe stopy oszczędności niż jej główni partnerzy handlowi. W kategoriach makroekonomicznych deficyt handlowy (NX = X - M) jest bezpośrednio równoważny różnicy między oszczędnościami krajowymi a inwestycjami (NX = S - I), zmuszając USA do zaciągania pożyczek z zagranicy w celu wypełnienia tej luki.

‍

Duże i trwałe federalne deficyty budżetowe w znacznym stopniu przyczyniają się do deficytu handlowego poprzez zjawisko"podwójnego deficytu". Ekspansja fiskalna ostatnich administracji zwiększyła zagregowany popyt, zwiększając import.

‍

Różnice sektorowe: luka między towarami a usługami

Kontrast między bilansami handlowymi towarów i usług jest wyraźny. W marcu 2025 r. Stany Zjednoczone odnotowały deficyt towarów w wysokości 163,5 mld USD i nadwyżkę usług w wysokości 23,0 mld USD. Deficyt towarów rósł szybciej niż nadwyżka usług.

‍

Wbrew powszechnej opinii, sektor technologiczny przedstawia mieszany obraz:

• Produkty zaawansowanej technologii (ATP) wykazują zmienną wydajność w poszczególnych podsektorach
• Podsektor ICT wykazuje znaczne deficyty
• Przemysł lotniczy konsekwentnie generuje największą nadwyżkę
• Elektronika, elastyczna produkcja, zaawansowane materiały i uzbrojenie wykazują nadwyżkę lub równowagę handlową.

Stany Zjednoczone utrzymały silną przewagę komparatywną w usługach cyfrowych, z eksportem generującym 655,5 mld USD w 2023 r., tworząc nadwyżkę handlową w wysokości 266,8 mld USD w tym sektorze. Usługi cyfrowe stanowiły 64% całego amerykańskiego eksportu usług w 2023 r., przy czym usługi finansowe i biznesowe wykazywały największe nadwyżki.

‍

Europejskie bariery biurokratyczne w handlu z USA

Europejskie ramy regulacyjne i bariery pozataryfowe

Przedsiębiorstwa amerykańskie napotykają na złożony zestaw barier regulacyjnych, które stwarzają poważne problemy w dostępie do rynku UE. Niespójne ramy regulacyjne w państwach członkowskich stwarzają trudności dla amerykańskich eksporterów w kilku kluczowych obszarach:

• Procedury celne
• Wymagania dotyczące etykietowania
• Zatwierdzanie biotechnologii rolniczej
• Przepisy dotyczące opakowań i odpadów
• Zamówienia publiczne
• Ochrona i egzekwowanie praw własności intelektualnej

UE nakłada szeroki zakres środków pozataryfowych (NTM), które tworzą znaczące bariery w dostępie do rynku, z większą częstością występowania przepisów technicznych niż w USA, szczególnie w zakresie standardów produktów.

‍

Szczególne sektory dotknięte europejskimi barierami

Usługi i technologie cyfrowe

Sektor cyfrowy napotyka jedne z najbardziej znaczących barier regulacyjnych:

• Ustawa o rynkach cyfrowych (DMA): nakłada specjalne obowiązki na platformy typu "gatekeeper", wpływając głównie na amerykańskich gigantów technologicznych, takich jak Google, Apple, Meta i Amazon.
• Ustawa o usługach cyfrowych (DSA): Tworzy rozszerzone wymagania dotyczące moderowania treści, przejrzystości i odpowiedzialności dla platform internetowych.
• RODO: generuje znaczne koszty zapewnienia zgodności z przepisami i skutkuje nieproporcjonalnymi karami dla amerykańskich firm (około 1,15 mld euro rocznie w latach 2021-2024).
• Podatki od usług cyfrowych: kilka krajów UE wdrożyło podatki cyfrowe, które dotyczą głównie amerykańskich firm technologicznych.

Produkty rolne i spożywcze

Amerykańscy eksporterzy produktów rolnych napotykają znaczne bariery na rynku UE:

• Ograniczenia GMO: Surowe przepisy dotyczące organizmów modyfikowanych genetycznie blokują wiele amerykańskich produktów rolnych
• Przepisy dotyczące pestycydów: UE zakazuje stosowania 72 pestycydów zatwierdzonych w USA
• Zakaz stosowania hormonów wzrostu: Wieloletni zakaz stosowania hormonów w wołowinie z USA
• Zakaz "chlorowanych kurczaków": Zakaz płukania drobiu środkami przeciwdrobnoustrojowymi powszechnie stosowanymi w przetwórstwie w USA
• Chronione oznaczenia geograficzne: unijna ochrona nazw produktów spożywczych (np. parmezan, szampan) ogranicza amerykańskim producentom możliwość stosowania popularnych terminów spożywczych.

Produkty farmaceutyczne i urządzenia medyczne

• Rozporządzenie w sprawie wyrobów medycznych (MDR): spowodowało znaczne koszty przestrzegania przepisów, a około 15 000 wyrobów medycznych zostało wycofanych z rynku UE.
• Wąskie gardła certyfikacji: ograniczone możliwości jednostek notyfikowanych powodowały opóźnienia i zwiększały koszty (opłaty certyfikacyjne wynoszące średnio 100 000 USD w porównaniu do 6 493 USD w przypadku FDA).
• Wymogi dotyczące danych klinicznych: różne standardy dotyczące dowodów klinicznych w USA i UE

Stosunki handlowe USA z kluczowymi partnerami

Unia Europejska

Stosunki handlowe USA-UE pozostają największymi dwustronnymi stosunkami handlowymi i inwestycyjnymi na świecie, pomimo ostatnich napięć:

• Całkowity wolumen dwustronnej wymiany handlowej: około 975,9 mld USD w handlu towarami w 2024 r.
• Deficyt handlowy USA w zakresie towarów: 235,6 mld USD w 2024 r., co oznacza wzrost o 12,9% w stosunku do 2023 r.
• Handel usługami: Stany Zjednoczone utrzymały nadwyżkę w handlu usługami z UE w wysokości około 100 mld USD w 2024 r., częściowo równoważąc deficyt w handlu towarami.

Stosunki handlowe USA-UE charakteryzują się obecnie znacznymi napięciami:

• Taryfy kwiecień 2025: 2 kwietnia 2025 r. ("Dzień Wyzwolenia") Stany Zjednoczone nałożyły 10% cła na praktycznie cały import, z dodatkowymi cłami w wysokości 25% na stal, aluminium i samochody.
• Reakcja UE: Komisja Europejska wszczyna spór w ramach WTO w sprawie amerykańskich ceł i publikuje potencjalne środki zaradcze w odniesieniu do importu z USA o wartości 107,4 mld USD
• Status negocjacji: Obecnie w okresie negocjacji, przy czym USA zawiesiły wdrożenie dodatkowych "wzajemnych taryf" na 90 dni (do początku lipca 2025 r.)

Wielka Brytania i niedawna umowa handlowa

W dniu 8 maja 2025 r. Stany Zjednoczone i Wielka Brytania ogłosiły nową umowę handlową, formalnie zatytułowaną"Economic Prosperity Deal". Jest to pierwsza dwustronna umowa handlowa pod rządami obecnej administracji USA. Kluczowe postanowienia obejmują:

• Utrzymanie podstawowej taryfy celnej: Stany Zjednoczone utrzymają podstawową 10% taryfę celną na większość brytyjskiego importu.
• Ulga dla przemysłu motoryzacyjnego: amerykańskie cła na brytyjskie samochody obniżone z 27,5% do 10%, z kontyngentem 100 000 pojazdów rocznie.
• Stal i aluminium: zniesienie 25% ceł na eksport brytyjskiej stali i aluminium do USA
• Dostęp do rynku rolnego: Rozszerzony dostęp do rynku dla amerykańskich produktów rolnych, zwłaszcza wołowiny i etanolu.

Wymiana handlowa między USA a Wielką Brytanią jest znacząca:

• Całkowity wolumen handlu: około 148 mld USD w handlu towarami w 2024 r.
• Relacje inwestycyjne: Relacje inwestycyjne między Wielką Brytanią a Stanami Zjednoczonymi są jednymi z największych na świecie, a bezpośrednie inwestycje zagraniczne USA w Wielkiej Brytanii wyniosą 851,4 mld USD w 2023 r.

Kanada

Relacje USA-Kanada stanowią jedno z największych dwustronnych partnerstw handlowych na świecie:

• Łączna wartość handlu dwustronnego: około 784 mld USD w 2024 r., przy dziennej wartości handlu transgranicznego wynoszącej 3,6 mld USD.
• Deficyt handlowy USA w zakresie towarów: 11,3 mld USD od stycznia 2025 r., choć deficyt ten różni się znacznie w zależności od miesiąca.
• Dominujący handel energią: handel energią między USA i Kanadą wyniósł 198,2 mld USD w 2023 r.
• Kanada dostarcza 60 procent ropy naftowej importowanej z USA, dostarczając ponad 4 miliony baryłek dziennie do 2023 roku.

Pomimo postanowień USMCA, prezydent Trump wprowadził 25% cła na większość kanadyjskiego importu (10% na energię) w marcu 2025 r., ze zwolnieniem dla towarów zgodnych z USMCA przyznanym do 2 kwietnia 2025 r.

‍

Ameryka Łacińska

Meksyk

W ostatnich latach Meksyk stał się największym partnerem handlowym Stanów Zjednoczonych:

• Całkowity handel towarami w USA: Szacowany na 839,9 mld USD w 2024 r.
• Deficyt handlowy USA w zakresie towarów: 171,8 mld USD w 2024 r., co oznacza wzrost o 12,7% w stosunku do 2023 r.
• Główne towary eksportowe USA: urządzenia elektryczne, maszyny, produkty energetyczne, pojazdy i tworzywa sztuczne
• Główne towary importowane z USA: pojazdy, maszyny, urządzenia elektryczne i urządzenia medyczne

Brazylia

• Stany Zjednoczone notują nadwyżkę handlową z Brazylią od 2008 r., osiągając w 2024 r. poziom 253 mln USD przy ponad 80 mld USD dwustronnej wymiany handlowej
• Stany Zjednoczone utrzymały nadwyżkę w handlu usługami z Brazylią w wysokości 18,35 mld USD w 2023 r.

Kolumbia

• Nadwyżka handlowa Stanów Zjednoczonych z Kolumbią wyniosła 1,3 mld USD w 2024 r.
• Eksport produktów rolnych z USA wzrósł o ponad 235% do rekordowego poziomu 3,7 mld USD w 2023 r. od czasu wdrożenia CTPA w 2012 r.

Singapur i Hongkong

Stany Zjednoczone utrzymują solidne stosunki handlowe z obydwoma azjatyckimi centrami finansowymi, charakteryzujące się nadwyżkami handlowymi.

Singapur

• Całkowity wolumen dwustronnej wymiany handlowej: około 89,2 mld USD w 2024 r.
• Nadwyżka USA w handlu towarami: 2,8 mld USD z Singapurem w 2024 r., wzrost o 84,8% w porównaniu z 2023 r.
• Kluczowe sektory: Zaawansowana elektronika, półprzewodniki, komponenty lotnicze i kosmiczne, farmaceutyki
• Singapur służy jako brama do Azji Południowo-Wschodniej, kluczowy punkt wejścia na rynek ASEAN liczący ponad 670 milionów konsumentów

Hongkong

• Wolumen handlu dwustronnego: około 60,3 mld USD w 2023 r.
• Nadwyżka USA w handlu towarami: 21,9 mld USD z Hongkongiem w 2024 r.
• Kluczowe sektory: półprzewodniki, sprzęt lotniczy, produkty rolne, towary luksusowe
• Hongkong nadal jest ważnym ośrodkiem handlu między USA a Chinami, pomimo niedawnych napięć geopolitycznych.

Perspektywy na przyszłość i konsekwencje polityki taryfowej

Taryfy celne Trump 2025 i ich początkowe skutki

Administracja Trumpa wdrożyła wielopoziomową strukturę taryfową w 2025 roku:

• Uniwersalna taryfa w wysokości 10% na cały import, obowiązująca od 5 kwietnia 2025 r.
• "Wzajemne" taryfy cel ne od 11% do 50% na określone kraje z deficytem handlowym z USA
• Stawki specyficzne dla Chin w wysokości 145% (stawka podstawowa 20% plus stawka dodatkowa 125%)
• Unia Europejska w obliczu 20% cła
• 25% cła na cały import z Meksyku i Kanady, który nie jest zgodny z USMCA
• Cła sektorowe: 25% na samochody i części samochodowe; 25% na stal i aluminium

Wstępne skutki ekonomiczne pokazują:

• Generowanie przychodów: Wstępne szacunki sugerują, że taryfy przyniosą 200-300 USD rocznie na gospodarstwo domowe w USA.
• Zmienność rynku: Znaczne spadki na rynku po ogłoszeniu głównych taryf celnych
• Zakłócenie łańcucha dostaw: firmy zgłaszają anulowanie zamówień i wstrzymanie wysyłek
• Wzrost cen: Pierwsze oznaki wzrostu cen w sektorach dotkniętych kryzysem, zwłaszcza w sektorze motoryzacyjnym

Alternatywne strategie radzenia sobie z nierównowagą handlową

Eksperci ekonomiczni identyfikują kilka alternatywnych podejść do kwestii nierównowagi handlowej, które wykraczają poza cła:

Walka z luką oszczędnościowo-inwestycyjną

• Zmniejszenie deficytu budżetu federalnego: konsolidacja fiskalna w naturalny sposób zwiększyłaby oszczędności krajowe
• Zachęcanie do prywatnych oszczędności: Polityka zachęcająca do większych oszczędności rodzinnych i firmowych może pomóc zniwelować tę lukę.

Promocja eksportu i konkurencyjność

• Ułatwienia eksportu: Rozszerzenie finansowania eksportu i zmniejszenie barier regulacyjnych
• Inwestycje w infrastrukturę: modernizacja portów, sieci transportowych i infrastruktury cyfrowej

Zarządzanie walutą i przepływem kapitału

• Koordynacja kursów walutowych: współpraca z partnerami handlowymi w celu wyeliminowania rozbieżności walutowych
• Zarządzanie międzynarodowymi przepływami kapitału: polityka dotycząca spekulacyjnych przepływów kapitału

Sektorowy wpływ obecnej polityki taryfowej

Skutki polityki taryfowej Trumpa różnią się znacznie w poszczególnych sektorach gospodarki:

Przemysł motoryzacyjny

• Wstrzymanie produkcji: Firmy takie jak Stellantis i Nissan wstrzymały produkcję w zakładach w Kanadzie i Meksyku.
• Wzrost cen: Cox Automotive szacuje wzrost cen o 2 000-4 000 USD na pojazd.
• Prognozy sprzedaży: Prognozy sugerują zmniejszenie rocznej sprzedaży pojazdów w USA o 1-2 miliony.

Produkcja

• Mieszane skutki: Niektórzy producenci krajowi mogą odnieść korzyści z ochrony taryfowej, podczas gdy ci zależni od importowanych nakładów ponoszą wyższe koszty.
• Wyzwania związane z reshoringiem: Ankieta CNBC dotycząca łańcucha dostaw wykazała, że koszty pozostają największą przeszkodą w reshoringu.

Rolnictwo

• Wyzwania związane z eksportem: cła odwetowe ze strony partnerów handlowych wymierzone w amerykański eksport produktów rolnych
• Presja cenowa: Sektor rolniczy stoi w obliczu zarówno wyższych kosztów nakładów na sprzęt i materiały, jak i potencjalnej utraty rynków eksportowych.

FAQ: Porady dla Amerykanów (i nie tylko) dotyczące deficytu handlowego

‍

1. Dlaczego powinniśmy przestać obwiniać Chiny za nasz deficyt handlowy?

Deficyt handlowy USA wynika głównie ze strukturalnych czynników makroekonomicznych: statusu dolara jako światowej waluty rezerwowej, niskiej stopy oszczędności krajowych i utrzymującego się federalnego deficytu fiskalnego. Chiny odpowiadają jedynie za część całkowitego deficytu. Co więcej, Ameryka utrzymuje nadwyżki handlowe z wieloma krajami, w tym z Hongkongiem i Singapurem. Zwalczanie tych strukturalnych nierównowag byłoby znacznie bardziej skuteczne niż wskazywanie palcem na pojedynczy kraj lub wszystkie z nich.

‍

2. Jak możemy lepiej wykorzystać nasze mocne strony handlowe?

Stany Zjednoczone przodują w usługach cyfrowych, lotnictwie i innych sektorach zaawansowanych technologii, generując w tych obszarach znaczne nadwyżki handlowe. Zamiast próbować przywrócić tradycyjne branże produkcyjne, w których utraciliśmy przewagę konkurencyjną, powinniśmy inwestować w edukację, infrastrukturę i badania, które wzmocnią te obszary doskonałości. Innowacje, a nie ochrona, były historycznie największą siłą Stanów Zjednoczonych.

‍

3. Czy cła naprawdę pomagają zmniejszyć deficyt handlowy?

Historia i dowody ekonomiczne sugerują, że nie. Taryfy celne mogą tymczasowo ograniczyć import niektórych towarów, ale zazwyczaj skutkują działaniami odwetowymi, które szkodzą naszemu eksportowi. Co więcej, nie rozwiązują one podstawowych przyczyn deficytu, takich jak luka oszczędnościowo-inwestycyjna. Cła na 2025 r. doprowadziły już do znacznych globalnych działań odwetowych, szkodząc wielu amerykańskim branżom zorientowanym na eksport, w szczególności rolnictwu i usługom cyfrowym.

‍

4. Jakie jest mądrzejsze podejście do europejskich barier handlowych?

Zamiast reagować taryfami na europejskie bariery biurokratyczne (takie jak RODO, ustawa o rynkach cyfrowych lub ograniczenia w rolnictwie), bardziej opłacalne jest kontynuowanie ukierunkowanych negocjacji w celu stworzenia wzajemnie uznawanych "równoważności regulacyjnych". Podejście to sprawdziło się w obszarach takich jak usługi finansowe i może zostać rozszerzone na inne obszary. Co więcej, wspólne międzynarodowe standardy mogą zostać opracowane w sektorach wschodzących, takich jak sztuczna inteligencja, gdzie globalne zasady są wciąż w fazie tworzenia.

‍

5. Jak możemy lepiej zrównoważyć przewagę dolara z naszą polityką handlową?

Dolar jako światowa waluta rezerwowa oferuje ogromne korzyści: niższe stopy procentowe, płynne rynki finansowe i wpływy geopolityczne. Korzyści te częściowo równoważą koszty deficytu handlowego. Można przyjąć politykę, która utrzyma zalety dolara, jednocześnie minimalizując negatywne skutki uboczne, takie jak szersze umowy wymiany walut z partnerami handlowymi lub skoordynowane mechanizmy stabilizacji walut z innymi dużymi gospodarkami.

‍

6. Które krajowe polityki fiskalne mogłyby pomóc w zmniejszeniu deficytu handlowego?

Zmniejszenie deficytu budżetu federalnego w naturalny sposób zwiększyłoby oszczędności krajowe, zmniejszając zapotrzebowanie na kapitał zagraniczny, a tym samym deficyt handlowy. Polityki zachęcające do prywatnych oszczędności, takie jak reformy podatkowe, które nagradzają długoterminowe inwestycje zamiast natychmiastowej konsumpcji, miałyby podobny efekt. Przyjęcie podatku od wartości dodanej (VAT) zamiast podatku od sprzedaży, przyjętego przez wielu partnerów handlowych, mogłoby pomóc wyrównać szanse.

‍

7. Jak możemy rozwijać bardziej produktywne stosunki handlowe z naszymi sąsiadami?

Kanada i Meksyk są jednymi z naszych najważniejszych partnerów handlowych. Zamiast nakładać cła, które destabilizują zintegrowane łańcuchy dostaw, powinniśmy pogłębić północnoamerykańską integrację gospodarczą, aby stworzyć bardziej globalnie konkurencyjny blok. Mogłoby to obejmować wspólne standardy dla wschodzących sektorów, ulepszoną infrastrukturę transgraniczną oraz wspólne inicjatywy badawczo-rozwojowe w strategicznych sektorach, takich jak półprzewodniki i czysta energia.

‍

8. Jakie wnioski możemy wyciągnąć z umowy handlowej z Wielką Brytanią?

Umowa o dobrobycie gospodarczym między USA a Wielką Brytanią pokazuje, że znaczące ustępstwa handlowe można osiągnąć poprzez ukierunkowane negocjacje, a nie ogólne groźby taryfowe. Ten model umów sektorowych, zamiast trudnych do wynegocjowania kompleksowych umów handlowych, mógłby zostać powielony z innymi partnerami. Co więcej, utrzymanie 10% taryfy bazowej w umowie z Wielką Brytanią pokazuje, że dźwignia taryfowa może być przydatna, gdy jest stosowana strategicznie.

‍

9. Jak powinniśmy przemyśleć nasze globalne łańcuchy dostaw?

Odporność jest równie ważna jak wydajność. Zamiast podejścia "wszystko albo nic" polegającego na reshoringu, powinniśmy dążyć do "friendshoringu" poprzez dywersyfikację łańcuchów dostaw wśród zaufanych sojuszników. Takie podejście zmniejsza podatność na zagrożenia bez całkowitego poświęcania przewagi komparatywnej. Ukierunkowane polityki, takie jak ustawa CHIPS dla półprzewodników, pokazały, że zachęty mogą być bardziej skuteczne niż cła w dostosowywaniu łańcuchów dostaw dla sektorów strategicznych.

‍

10. Jaka jest najlepsza strategia zwalczania globalnych barier pozataryfowych?

Bariery pozataryfowe, takie jak przepisy techniczne i wymogi zgodności, często utrudniają eksport z USA bardziej niż tradycyjne cła. Powinniśmy wzmocnić nasze zaangażowanie w organizacjach międzynarodowych, które ustanawiają globalne standardy, zapewniając, że nasze perspektywy są reprezentowane. Równolegle powinniśmy rozszerzyć wsparcie dla małych i średnich przedsiębiorstw w poruszaniu się po złożonych przepisach zagranicznych, w miarę możliwości poprzez ulepszone usługi doradztwa eksportowego i rozwiązania cyfrowe.

‍

11. Jak możemy poprawić konkurencyjność naszego eksportu?

Oprócz lepszej polityki handlowej potrzebujemy znacznych inwestycji krajowych w celu poprawy produktywności. Obejmuje to modernizację infrastruktury fizycznej (porty, lotniska, koleje), rozwój infrastruktury cyfrowej (łącza szerokopasmowe, 5G), inwestowanie w edukację STEM i szkolenia zawodowe oraz promowanie innowacji poprzez publiczne finansowanie badań podstawowych. Wykwalifikowana siła robocza i nowoczesna infrastruktura mają kluczowe znaczenie dla konkurencyjności eksportu w coraz bardziej zaawansowanej technologicznie globalnej gospodarce.

‍

12. Jaka jest przyszłość globalnej gospodarki po 2025 roku?

Prawdopodobnie powstanie bardziej zregionalizowany system handlowy, z geopolitycznie dopasowanymi blokami handlowymi. Stany Zjednoczone mają możliwość przewodzenia blokowi gospodarek zorientowanych rynkowo w oparciu o wspólne zasady. Aby zrobić to skutecznie, powinniśmy zrównoważyć krajowe interesy gospodarcze z konstruktywnym globalnym przywództwem, unikając zarówno skrajnego protekcjonizmu, jak i bezkrytycznego globalizmu. Handel powinien być postrzegany jako instrument wspólnego dobrobytu, a nie jako gra o sumie zerowej.

‍

Wnioski

Nierównowaga handlowa Stanów Zjednoczonych wynika z wielu powiązanych ze sobą czynników strukturalnych, a nie tylko z dwustronnych stosunków handlowych lub konkretnych polityk. Status dolara jako waluty rezerwowej, utrzymująca się luka oszczędnościowo-inwestycyjna, deficyty fiskalne i wzorce konsumpcji tworzą środowisko makroekonomiczne sprzyjające deficytom handlowym.

‍

Podczas gdy Stany Zjednoczone wykazują siłę w eksporcie usług, szczególnie usług cyfrowych, nadwyżki te nie są wystarczające, aby zrównoważyć utrzymujące się deficyty towarów. Niedawne polityki taryfowe mogą zmienić niektóre aspekty handlu USA i potencjalnie pobudzić określone branże krajowe, ale ich zdolność do znacznego zmniejszenia ogólnego deficytu handlowego pozostaje wątpliwa w oparciu o doświadczenia historyczne i podstawy gospodarcze.

‍

Rozwiązanie problemu deficytu handlowego wymagałoby fundamentalnych zmian w kilku strukturalnych czynnikach gospodarczych, w tym w polityce fiskalnej, stopach oszczędności, mechanizmach kursów walutowych i modelach przewagi komparatywnej. Krótkoterminowe środki polityczne koncentrujące się wyłącznie na dwustronnych stosunkach handlowych prawdopodobnie nie rozwiążą podstawowych przyczyn strukturalnych utrzymującego się deficytu handlowego USA.